نقش نهادهای بین‌المللی در تشویق کشورها به جنگ
نقش نهادهای بین‌المللی در تشویق کشورها به جنگ
در دنیای امروز، نهادهای بین‌المللی همچون صندوق بین‌المللی پول، بانک جهانی و سازمان‌های مختلف بشردوستانه و اقتصادی تأثیرات عمیقی بر روند جنگ‌ها و بحران‌ها در کشورهای درگیر دارند.
این نهادها معمولاً به‌عنوان ابزارهای برای بازسازی و کمک به کشورهای که درگیر جنگ یا بحران‌های اقتصادی هستند شناخته می‌شوند، اما در برخی موارد به‌ویژه در شرایط بحرانی، این کمک‌ها ممکن است به‌طور غیرمستقیم به تشدید بحران‌ها و حتی تداوم جنگ‌ها منجر شوند.
پاکستان و هند به‌ویژه در سال‌های اخیر شاهد تنش‌های فزاینده‌ای بوده‌اند و از روز چهارشنبه هفته گذشته عملا با هم به درگیری نظامی پرداخته اند، این دو کشور به‌طور مستقیم و غیرمستقیم تحت تأثیر نهادهای بین‌المللی قرار دارند.
از اینکه در چند سال اخیر پاکستان با بحران‌های جدی اقتصادی دست و پنجه نرم می‌کند و مقامات آن کشور بارها از نهادهای مانند بانک جهانی و صندوق بین‌المللی پول، درخواست کمک کرده اند اما این نهادها به این در خواست‌ها نه گفته‌اند.
اما پس از درگیری پاکستان با هند روز جمعه صندوق بین المللی پول قرضه ۱.۴ میلیارد دالری را به پاکستان تصویب کرد که این خود عملا نشان دهنده تشویق پاکستان به جنگ است.
پیش از این کارشناسان اقتصادی با توجه به وضعیت اقتصادی پاکستان گفته بودند که پاکستان در وضعیت فعلی توان ۱۵ روز جنگ با هند را ندارد و به دنبال این تحلیل قرضه ۱.۴ میلیارد دالری صندوق بین المللی پول به این کشور تصویب شد.
سوال این‌جاست که چرا اکنون این قرضه تصویب شده است؟ چرا پیش از این، این نهاد درخواست مقامات پاکستانی را رد کرده بود؟
از سوی دیگر اگر دیده شود در جنگ اوکراین، نهادهای بین‌المللی و قدرت‌های غربی مانند امریکا و اتحادیه اروپا به‌طور گسترده‌ای کمک‌های مالی و نظامی به اوکراین ارسال کرده‌اند.
در ابتدا، این کمک‌ها به حفظ دفاع اوکراین در برابر حملات روسیه کمک کرد؛ اما با گذشت زمان و ادامه جنگ، این کمک‌ها به‌طور غیرمستقیم موجب تداوم بحران و گسترش جنگ شد.
تحلیلگران معتقدند که کمک‌های اقتصادی و نظامی به اوکراین نه تنها به کاهش بحران منجر نشده؛ بلکه جنگ را تشدید کرده است.
در عین حال، برخی کشورها در غرب از این بحران بهره‌برداری اقتصادی کرده و منافع خود را از منابع طبیعی و معادن نادر اوکراین تأمین کرده‌اند.
توافقات جدید معادن میان اوکراین و امریکا می‌تواند نشانه‌ای از این باشد که نهادهای بین‌المللی و قدرت‌های اقتصادی از تداوم جنگ به‌عنوان ابزاری برای بهره‌برداری از منابع طبیعی استفاده می‌کنند.
در همین حال افغانستان به‌ویژه در ۲۰ سال گذشته و پس از تهاجم نظامی آمریکا در سال ۲۰۰۱، شاهد کمک‌های گسترده‌ای از سوی نهادهای بین‌المللی بوده است.
برخی تحلیلگران معتقدند که کمک نهادهای بین‌المللی، به‌ویژه در دوران جنگ افغانستان، صرف برای گرم نگهداشتن آتش جنگ در کشور بود و پس از شکست غرب در افغانستان نه تنها این کمک‌ها ادامه پیدا نکرد بلکه تحریم‌های شدید مالی و بانکی بالای افغانستان وضع شد.
در نهایت، نهادهای بین‌المللی به‌جای کمک به بازسازی و صلح در افغانستان به‌طور غیرمستقیم موجب ادامه جنگ‌ها و بحران‌های اقتصادی در این کشور شدند و این بحران‌ها اکنون نیز با وضع تحریم‌های غیرقانونی ادامه دارند و شرایط دشواری را برای مردم افغانستان ایجاد کرده است.
نهادهای بین‌المللی به‌طور کلی نقش مهمی در ارائه کمک‌های اقتصادی، بشردوستانه و بازسازی به کشورهای درگیر جنگ و بحران دارند.
با این حال، در بسیاری از موارد، این کمک‌ها نه‌تنها موجب تسهیل روند صلح و بازسازی نشده‌اند، بلکه به تشدید بحران‌ها و تداوم جنگ‌ها منجر شده‌اند.
در شرایط جنگی، کمک‌های اقتصادی و نظامی می‌توانند به ادامه درگیری‌ها و بحران‌ها کمک کنند، در کشورهای هند، اوکراین و افغانستان، نهادهای بین‌المللی با استفاده از ابزارهای اقتصادی و سیاسی خود، تأثیرات پیچیده‌ای بر بحران‌ها و جنگ‌ها داشته‌اند.
در حالی که این نهادها کمک‌های خود را زیر نام بازسازی و صلح انجام میدهند اما کمک‌های مالی آنان به ادامه بحران‌ها و جنگ‌ها دامن زده‌اند.
